تأثیر ماساژ با روغن گلیسیرین بر سندرم پای بی قرار در بیماران تحت همودیالیز

مقدمه: سندرم پای بی قرار، یکی از مشکلات و عوارض مهمی است که بیماران تحت همودیالیز به آن مبتلا می شوند؛ لذا انجام مداخلاتی در جهت بهبود آن ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر ماساژ با روغن گلیسیرین بر سندرم پای بی قرار در بیماران دیالیزی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود که بر روی بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه تحت همودیالیز مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان کامکار عرب­نیا در شهرستان قم اجرا شد. 70 بیمار مبتلا به سندرم پای بی قرار پس از تکمیل فرم رضایت آگاهانه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 2 گروه مداخله و شاهد تخصیص یافتند. از همه ی آن ها رضایت نامه ی کتبی آگاهانه دریافت شد. گروه مداخله به مدت 3 هفته ماساژ افلورچ پا با روغن گلیسیرین و گروه شاهد مراقبت های معمول بخش همودیالیز را دریافت کردند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه ی سندرم پای بی قرار جمع آوری شد و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (فیشر، تی مستقل و وابسته) در نرم افزار spss نسخه ی 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در شروع مطالعه، تفاوت معنی­داری بین میانگین نمره ی سندرم پای بی قرار در 2 گروه مداخله (5/34±24/09) و شاهد (4/38±22/9) یافت نشد؛ درحالی که در پایان مطالعه، میانگین نمره ی سندرم پای بی قرار در گروه ماساژ با روغن گلیسیرین (4/64±9/54) در مقایسه با گروه شاهد (4/52±23/23) کاهش معنی داری یافت (0/0001p=). نتیجه گیری: استفاده از روغن گلیسیرین و انجام ماساژ افلورچ می تواند به عنوان یک درمان مکمّل در کنار سایر مراقبت ها در جهت کاهش علائم سندرم پای بی قرار به کار گرفته شود.